Tuesday, September 21, 2010

Βαρη και Θαυματα...

Μολις γυρισα απο μια μικρη βολτα με την αδερφη μου, και μ'εχει προβληματισει παρα πολυ. Ειναι δυσκολο να πιστεψω πως ενα ατομο δυναμικο και χαρουμενο, γεματο αυτοπεποιηθηση και ελπιδα, μπορει να γινει μεσα σε μικρο χρονικο διαστημα θλιμμενο, χαμενο, γεματο καταθλιπτικες σκεψεις και πονο. Ενας χωρισμος την τσακισε τελιως, και ειναι σαν να ηρθε να μεινει στην θεση της μια σκια, ενα φαντασμα που δεν το γνωριζω σχεδον καθολου. Τι σκοτεινο μερος που μπορει να γινει η ανθρωπινη ψυχη...

Και της το λεω συνεχεια - μπορα ειναι, θα περασει...Ετσι ειναι. Αλλωστε, το λεω επειδη το εχω ζησει κ'εγω. Μετα τον πρωτο μου ερωτα, την πρωτη μου σχεση, ενιωσα τοσο αδεια που ξυπνουσα πολλα πρωινα και δεν ηξερα που βρισκομουν, γιατι ειχα ξυπνισει, και γιατι οταν τον επαιρνα τηλεφωνο δεν απαντουσε. Ο μεγαλυτερος πονος ειναι, νομιζω, η συνηδητοποιηση πως φταις κ'εσυ για τον χωρισμο, τα δακρυα γενιουντε  απο λαθη δικα σου. Αλλα, ευτυχως, ο χρονος ειναι μεγαλοψυχος. Της λεω πως μια μερα θα ξυπνισει και δεν θα θυμαται καποιον εφιαλτη, θα φαει και θα ντυθει και θα παει για μαθημα, και η μερα θα κυλισει χωρις να τον σκεφτει. Η ζωη κρυβει πολλα θαυματα, και για μενα ενα απ'αυτα ειναι η αντοχη του ανθρωπου να σηκωνει βαρη που δεν μπορει να αγγιξει η να δει, που ειναι περα για περα αληθινα για τον καθενα αλλα και αποκυηματα της φαντασιας.

Πολλες φορες θα θελα κ'εγω να γυρισω πισω το ρολοι, να αλλαξω τα παντα. Φτιαχνω σεναρια και αναδημιουργω καταστασεις της μνημης μονο και μονο για να μπορεσω να πω αυτα που θα επρεπε να ειχα πει, να αλλαξω την συμπεριφορα μου, η να φανταστω πως καποια σκηνικα εγιναν αλλιως, οπως τα ειχα ονειρευτει. Αλλα οταν το ξανασκεφτομαι, καταλαβαινω πως η φαντασια παντα ξεγελαει, και το να ζεις συνεχεια σε ενα "τελειο" φανταστικο κοσμο, οπου ελενχεις τα παντα και κυβερνεις τους παντες, βγαζει οτι πιο ενδιαφερον και σημαντικο υπαρχει. Γιατι, οπως, πολυ καλα μου ειπατε, το να αποκτας εμπειριες, το να κανεις λαθη και να μαθεις απ'αυτα, ειναι αυτο που μας κανει τον καθενα αυθεντικο και μοναδικο.

Γιατι να συνεχισεις να ονειρευεσαι, εξ'αλλου, εαν ξερεις ακριβως που θα καταλιξεις, με ποιον, και ποιες ειναι οι "σωστες" επιλογες σε καθε διλημμα?

No comments:

Post a Comment